 |
|
Meneer W, die een paar huizen verderop in de straat woont, had nog in de kinderwagen gekeken en S, de moeder van Feline, gefeliciteerd met de boreling. Toen waren ze uiteen gegaan.
Zonder reden keek S nog een keer over haar schouder en zag toen dat meneer W in elkaar was gezakt – hij lag op de parkeerplaats voor zijn huis, achter een stilstaande auto.
Zo’n dertig minuten later kwamen Brrrr en ik aangelopen. We zagen nog net hoe een ambulancebroeder het gezicht van meneer W toedekte. Onder de deken staken zijn voeten uit, eentje zonder schoen. De toeschouwers zwegen vol respect.
[“Als jij niet zo had staan treuzelen in de stad, waren we op tijd geweest.” siste ik tegen Brrrr. Hij keek me heel boos terug.]
Mowl 
Plaats een reactie